Positief, kleine dingen, natuur, cultuur, gezin
Over het algemeen zie ik de dingen van de positieve kant. Als erom gevraagd wordt leg ik mijn binnenpretjes graag uit. Rust en bezinning vind ik in kleine dingen. Bijvoorbeeld door te kijken naar een mooi schilderij of te luisteren naar klassieke muziek. In januari was ik, samen met mijn man, een tijdje op Texel. De kinderen en kleinkinderen kwamen een weekendje over, verder hadden we de tijd aan onszelf. Je kunt me niet gelukkiger maken.
Muis vertrekt naar Australië, haar grote liefde achterna. Het avontuur pakt helaas anders uit dan verwacht. Is de knappe en charmante Jake wie hij lijkt te zijn? Muis doet haar naam steeds meer eer aan en wordt voor haar moeder Evelyne letterlijk steeds onbereikbaarder. Tegelijkertijd krijgt Evelyne te maken met onverwachte zorgen om haar moeder.
MUIS gaat over de bijzondere band tussen moeders en dochters. Een onzichtbaar draadje dwars door alle grenzen heen.
Ik vind het vooral supergoed dat deze Valentijnprijs weer opgepakt wordt. Dit genre boeken verdient veel meer aandacht. Er is een hele grote groep lezers, die geniet van romantische verhalen. Bij twee eerdere edities ben ik aanwezig geweest bij de uitreiking. Die middagen waren zo leuk aangekleed, echt een feestje.
Dromen mag, dus ik zie het nu even helemaal voor me. Als dat toch zou gebeuren… van het idee alleen al word ik blij. Daar ga ik, het podium op met een rood hoofd van alle emoties. Als ik op adem ben gekomen, hoop ik stemvast genoeg te zijn om te vertellen over die hele bijzondere link die MUIS heeft met Valentijnsdag. En tot slot komen een aantal mensen in gedachten naast me staan. Als je MUIS hebt gelezen hebt, weet je wel wie.
Blauwe lucht, frisse wind, boven op een duin. Mijn liefste naast me, de wereld aan mijn voeten.
Eigenlijk lees ik alle genres, behalve thrillers. Er is al ellende genoeg op de wereld. Maar ik snap de lezers van dit genre wel. Die twee keer dat ik toch een uitstapje maakte… zo spannend!
Sowieso vind ik het superknap als mensen hun verhaal inzenden. Daar is moed voor nodig. Ook als je niet wint, blijf geloven in jezelf en hou voor alles plezier in het schrijven. In meer praktische zin: het helpt enorm om veel te lezen en te kijken hoe andere auteurs een boek opbouwen.
Zeker, meer dan eens. De eerste keer was in 2012 voor een verhalenbundel. Mijn verhaal is destijds geplaatst en de cover van de bundel was daarop gebaseerd. Fantastisch, wat was ik blij. Maar ik heb net zo goed nul op rekest gehad. Bij de Willem Wilmink dichtwedstrijd bijvoorbeeld.
Adriaan van Dis. Ik zou hem vragen welke uitgangspunten hij hanteert bij het schrijven van zijn boeken.
Op mijn website kun je het korte verhaal lezen, waar ik de wedstrijd mee won:
‘De Pruimedanten’. www.carolinewammes.nl
En verder lijkt het me vooral leuk elkaar te ontmoeten tijdens de bijeenkomst van de Valentijnprijs op 14 mei. Tot dan!