Interview Esther Stui

Esther Stui

Stel jezelf voor in 5 woorden en je mag deze kort toelichten.

Vrolijk: van nature ben ik een vrolijk en optimistisch mens. Een oud-collega vroeg mij ooit of ik altijd vrolijk ben. Toen heb ik maar verteld dat mijn drie mannen (manlief en beide zonen) daar heel anders over denken…

Nieuwsgierig: iedere dag hoop ik iets te leren, vaak door vragen te stellen aan de mensen in mijn omgeving, maar ook heel spontaan aan mensen in de boekwinkel waar ik heb gewerkt. Meneer De Zwaan, mijn leraar in klas drie, heeft tegen mij gezegd dat ik altijd nieuwsgierig moet blijven, dat heeft gewerkt.

Dromerig: een paar keer per dag droom ik weg. Vaak is het een nieuwe verhaallijn die mij dan bezighoudt, maar het kan ook tijdens het wandelen zijn, dat ik over dingen nadenk of tijdens het lezen van een heerlijk boek.

Aanpakken: wat het ook is dat er moet gebeuren, je schouders eronder zetten en het doen. Niet uitstellen tot later wat je vandaag kan doen.

Zweden: dit land heeft mijn hart gestolen, de serene rust, de ruimte, de natuurschoon en de instelling van de bevolking. Eind dit jaar komt er een droom uit. Dan zijn mijn man en ik de trotse eigenaren van een hectare grond en een iet wat bouwvallig vakantiehuis in Zweden. Een vriendin noemt het project “Een klus voor twee” naar de titel van mijn vijfde boek, omdat mijn man en ik het samen gaan opknappen. Mijn handen jeuken! En ja, ik leer nu ook Zweeds.

Kun je vertellen hoe en wanneer jij bent begonnen met schrijven?

In maart 2019 ben ik eindelijk begonnen aan mijn eerste manuscript, nadat ik daar al zeker vijfentwintig jaar van droomde. Drie maanden later was het manuscript van “Pencarrow” klaar en begon de zoektocht naar een uitgever. In april 2020 kwam het boek uit. Inmiddels heb ik zes feelgoodromans en een kort verhaal geschreven.

Heb je bijzondere gewoontes voor tijdens het schrijven?

Nee, die heb ik niet. Het liefst schrijf ik aan de eettafel in de woonkamer of buiten als het weer het toelaat.

Hoe ziet jouw meest romantische moment eruit?

Tijdens een “hike” door de bossen en langs een meer in Zweden even een moment stilstaan, genieten van de serene rust en al het moois om mij heen, mijn man aankijken en elkaar echt zien. Een kus en een knuffel zijn dan het logische gevolg.

Welk genre boeken lees jij graag?

Absoluut feelgood en zo nu en dan een thriller. Voordat ik begon met schrijven las ik voornamelijk feelgoodromans van Engelse en Amerikaanse auteurs. Sinds twee jaar maak ik een inhaalslag met Nederlandse feelgood-auteurs. Man, man, man wat is dat genieten!

Heb je wel eens met een wedstrijd meegedaan?

Kort maar krachtig: nee. Ik ben niet zo van de korte verhalen.

Wil je nog iets vertellen aan de lezers?

Mijn grote voorbeelden zijn Jill Mansell en Santa Montefiore. Voor de vraag kies ik voor Santa: Hoe ben je op de hartverscheurend mooie vergelijking van de ziekte alzheimer met een boekenkast gekomen, zoals je in jouw boek “Naar de overkant” hebt beschreven?

Welke vraag zou jij aan jouw favoriete auteur willen stellen? Aan wie zou dat zijn?

Aan de lezers wil ik graag vertellen dat ik ontzettend geniet van berichtjes en appjes die ik krijg wanneer zij een boek van mij hebben gelezen. Ga daar vooral mee door! Het stimuleert mij enorm om verder te schrijven. Ik schrijf wat ik zelf zou willen lezen, puur op gevoel en recht uit mijn hart.