Gedreven, betrokken, direct, chaotisch, gestructureerd.
Die laatste twee zijn natuurlijk totaal tegenstrijdig, maar van nature ben ik heel gestructureerd. Door alles wat er momenteel op mijn pad komt en de ideeën en verhalen die in mijn hoofd zitten, dreigt het soms echter een grote chaos te worden. Ik ben gedreven als ik ergens voor ga, wat in mijn werk als behandelaar erg goed van pas komt. Ik ben betrokken bij mijn cliënten en kan zowel tegenover hen als mensen in mijn privé erg direct zijn. Niet altijd makkelijk, maar ik ben wel eerlijk.
Zwarte koffie, macchiato en takkenthee is mijn eerste feelgood en ontstaan vanuit een kort verhaal dat ik schreef voor een schrijfwedstrijd. Het gaat over Sara, die is getrouwd en twee dochtertjes heeft. Het huwelijk blijkt niet te gaan zoals ze hoopte en Sara maakt een moeilijke tijd door. Aan de andere kant is het ook een tijd waarin ze zich als persoon ontwikkelt. Het boek kent zowel emotionele als humoristische passages en ik heb ervan genoten dit verhaal te schrijven; het stroomde eruit!
Eerlijk gezegd denk ik dat de jury een helse klus te klaren heeft. Er zijn zo veel mooie, leuke feelgoods. Ik zou ze graag allemaal willen lezen, maar ik ben ook blij dat ik geen selectie hoef te maken!
Moet je speechen dan?! Haha… Ik ga er absoluut niet vanuit dat ik win, dus ik denk dat ik wel safe ben.
Ik ben dol op het strand en de zee, dus voor mij is dat op een mooi strand waar de dagjesmensen beetje bij beetje vertrekken en de zon ondergaat. Zwemmen in het donker, kaarsjes bij ons plekje en een lekker drankje erbij.
Ik lees voornamelijk feelgood, YA en NA.
Ik heb de laatste keer aan de Valentijnswedstrijd meegedaan! Ik vond het zo leuk dat ik een juryrapport kreeg, dat is bijna nergens. De belangrijkste tips zijn denk ik: alleen schrijven omdat je het leuk vindt en kilometers maken door veel te doen. Schrijfwedstrijden waren daarbij voor mij een mooie uitdaging inderdaad.
Ik zou aan Rebecca Yarros willen vragen hoe zij het in hemelsnaam voor elkaar krijgt boeken te schrijven met het drukke gezin dat ze heeft. Ik vind het vinden van de balans lastig, heb altijd het gevoel te weinig tijd te hebben om te kunnen schrijven.
Ik wil vooral alle lezers bedanken voor de overweldigende reacties die ik heb mogen ontvangen na het verschijnen van ‘Takkenthee’. En nu wordt er met zo veel enthousiasme uitgekeken naar het vervolg. Dat is ronduit fantastisch en voor mij is dat minstens zo belangrijk als het winnen van een prijs (maar laat dat de jury er niet van weerhouden om Takkenthee een kans te geven 😊).