Chaoot, doe vaak twee tot drie dingen tegelijk, zorgzaam, voor mijn man en kinderen en kleinkinderen, dromer, rokjes en jurken fan, ik zie er graag leuk uit. Daarmee bedoel ik dat kleding en schoenen en sieraden goed bij elkaar passen.
Het huis achter de zeedijk, heeft als achtergrond een dorp op een Zeeuws eiland. Een jonge vrouw is er gaan wonen om haar achtergrond te ontvluchten. Maar ze woont er als een soort kluizenaarster. Tot er op een mistige dag een pakket bezorgd wordt. Deze bezorger woont in het dorp, maar hij kent haar niet. Hij heeft ook een speciale achtergrond. Ook de mist speelt een grote rol in het verhaal. Door de bezorger begint er een nieuwe fase in het leven van Vivian. Jeremy vertelt thuis bij wie hij een pakje afgegeven heeft. Zijn ‘moeder’ is erg sociaal ingesteld en gaat op pad om Vivian uit haar isolement te helpen. Zo raken de families en vrienden langzamerhand betrokken bij de levens van deze twee jonge mensen. Waarom woont zij daar zo afgezonderd? En waarom ziet Jeremy er anders uit dan de andere mensen in het dorp?
Als aandacht voor mijn boek, zou het heel leuk zijn om te winnen. Ik schrijf altijd vanuit mijn hart. Daarom schrijf ik ook voor De Citerreeks. Maar om zelf in de belangstelling te staan… Natuurlijk wil ik winnen 😉
Heel kort. Als ik voor een aantal mensen zit of sta en wat moet vertellen, gaat de boel vaak op slot. ADus, als… ik op de short list kom, zal ik een paar dingen opschrijven. Voorlezen lukt wel 😉
Samen met Gerard een etentje op het terras van een restaurant met liefst uitzicht op het water. Met een glaasje rode port.
Liefst christelijke romans. O.a. van Lynn Austin, Trycia Goyer en de andere auteurs van de Citerreeks. Ook Nicolas Sparks. En ik lees elke dag een stukje uit de Bijbel en een Bijbels dagboekje.
Blijf vooral jezelf.
Andere keer met het Valentijngenootschap.
Lynn Austin heb ik weleens in een boekhandel in Sommelsdijk ontmoet, maar ik kan geen Engels spreken, dus heeft iemand anders dat voor me gedaan. Ik zou willen weten of zij naast zoveel prachtige boeken te schrijven ook nog tijd over heeft voor haar gezin.
Dat ik het heel leuk vindt dat ze mijn boeken lezen, dat geeft mij weer energie om verder te gaan.