Marleen Schmitz
Geïnteresseerd, sportief, gewoon, natuurliefhebber, Limburgs.
‘Geen weg terug’ is een feelgood familieroman.
Dichtbij het fijne huis van Martha en Max wordt een nieuwe weg aangelegd en ze vragen zich af welke gevolgen dat zal hebben. Moeten ze verhuizen? Daarnaast ervaren Martha’s puberende kinderen Dave en Desiree dat opgroeien niet zonder slag of stoot gaat.
Ik hoop dat ons genre door deze wedstrijd meer in de publiciteit komt.
Ik win niet. (En dat komt goed uit want ik zou niet eens de tegenwoordigheid van geest hebben de mensen te bedanken die mij steunen en helpen.)
Voor een romantisch moment heb ik geen hartjes, kaarsjes of rozen nodig. Samen met mijn man op een mooie plek in de natuur: bijvoorbeeld op een bankje bij een berghut, op een Caraïbisch strand, bij een bosmeertje of ergens in de heuvels.
Behalve horror en porno lees ik alles. Maar kinderboeken en reisverhalen hebben een streepje voor.
Op de eerste plaats mag je trots zijn op jezelf, want je hebt uren achter de pc gezeten om een verhaal te schrijven en dat is je gelukt. Op de tweede plaats zou ik je aan willen raden de feedback die je krijgt goed te lezen. Misschien zit er een kritische noot in, wat niet zo leuk is, maar om jezelf te verbeteren heb je meer aan kritische opmerkingen dan aan applaus. Blijf schrijven!
O ja, hoor.
Sorry, ik heb geen favoriete auteur. Of ik heb er te veel.
Eh… ja. Ik wil nog wel kwijt dat in mei mijn tiende roman bij Z&K verschijnt. De titel is ‘ Het hart heeft een eigen stem’ en het gaat over Lex, een zeer slechtziende man die in de ban raakt van de voorleesstem van Evelien.
En misschien is het interessant te weten dat ik behalve romans ook kinderboeken, Limburgse teksten en blogjes schrijf. Die blogjes plaats ik meestal op mijn website. (www.marleenschmitz.nl)