1. Stel jezelf voor in 5 woorden en je mag deze kort toelichten.

Dromer, doener, natuurliefhebber, einzelgänger maar ook af en toe een dansende feestneus.

2. Vertel iets over jouw boek dat op de longlist staat.

Dat is mijn historische roman ‘Zoals het leven komt’. Ik zie in reacties van lezers terug dat die het vaak ervaren als een ‘oorlogsboek’, voor mij is het echter een ‘emigratieverhaal’. De redenen voor die emigratie komen echter voort uit de oorlogstijd dus in werkelijkheid is mijn roman beide. Het gaat over een gezin dat kort na de Tweede Wereldoorlog emigreert naar Australië. Het jongste dochtertje, peuter Marlies, blijft echter achter in Nederland en ontdekt pas zestig jaar later wie haar echte ouders zijn, waarna ze op zoektocht gaat in Australië naar haar familie daar.

‘Zoals het leven komt’ is ontstaan uit twee inspiratiepunten. Het eerste was mijn interesse in die grote emigratiegolf na de Tweede Wereldoorlog. Heel veel gezinnen vertrokken toen naar de andere kant van de wereld, naar een onbekende en vaak zware toekomst. Waarom eigenlijk? En hoe verging het de Nederlanders in die verre oorden? Dat wilde ik uitzoeken en in een verhaal verwerken.

Het tweede inspiratiepunt was de jeugd van mijn oma, en het leven van haar moeder. In 2016 heb ik mijn oma heel uitgebreid geïnterviewd over haar leven, en daarvan heb ik een boekje gemaakt voor mezelf en de familie. Oma vertelde over haar moeder, hoe dapper en krachtig die was (mijn woorden, oma zelf vond het allemaal vrij gewoon). Mijn overgrootouders hadden een klein kruidenierswinkeltje aan huis in Enschede, maar overgrootopa overleed al jong in 1934. Overgrootoma bleef achter met twee jonge dochters om voor te zorgen. In die tijd moest een moeder thuisblijven, maar een uitkering bestond niet. Je moest je maar zien te redden, zo zei mijn oma zelf. Vaak was je afhankelijk van giften van de kerk bijvoorbeeld, maar het was dan een armoedig bestaan. Overgrootoma had echter het geluk van de winkel aan huis, die ze als weduwe kon voortzetten. Het was hard werken en lange dagen maken, maar ze kon wel de kost verdienen voor zichzelf en haar dochters. Daarbij bleef ze altijd vrolijk en lief, vertelde mijn oma. Een bijzondere vrouw dus, vind ik.
            Dit familieverhaal gebruikte ik als uitgangspunt voor mijn boek.  Mijn hoofdpersonage Anna in ‘Zoals het leven komt’ heeft ook samen met haar man een kruidenierswinkeltje aan huis in Enschede, en in de oorlog komt ze er alleen voor te staan als hij vanwege de Arbeitseinsatz in Duitsland te werk wordt gesteld. Ook Anna moet het alleen zien te rooien tijdens de oorlogsjaren, met een klein kind onder haar hoede, net zoals mijn overgrootoma moest doen.
            Het emigratieverhaal is niet gebaseerd op mijn eigen familie, maar heb ik gebaseerd op de ervaringen van vele Nederlanders die zelf destijds geëmigreerd zijn. Het boek is dus fictie, maar wel gebaseerd op daadwerkelijke levensgeschiedenissen.

3. Wat verwacht je van deze wedstrijd?

Ik heb geen verwachtingen eigenlijk, ik vind het vooral een leuke verrassing dat de Valentijnprijs bestaat en dat mijn boek op de longlist staat. Verder zie ik wel wat er van komt.

4. Stel dat je wint hoe ziet jouw speech eruit?

Daar ga ik pas over na denken als het zo ver is. Er staan zoveel mooie boeken op de longlist, eerst maar eens een stapje verder komen voor ik ga dromen over winnen en een speech 😉

5. Hoe ziet jouw meest romantische moment eruit?

Dat zijn momenten waarop mijn man mij onvoorwaardelijk steunt en/of laat blijken hoe goed hij mij kent en hoeveel oog hij heeft voor mijn belang. Bijvoorbeeld als er een migraineaanval aan zit te komen maar ik dat zelf nog niet in de gaten heb en hij het al kan zien aan mijn gelaatskleur. Dan zegt hij: ‘Ga maar even rustig zitten, of naar bed. Ik doe de boodschappen wel/het stofzuigen etc.’ Migraine is bepaald niet romantisch of fijn, maar het besef dat mijn man zo met mij meedenkt en -leeft is dat wel.

6. Welk genre boeken lees jij graag?

Vooral veel historische romans, van zowel Nederlandse als internationale auteurs. Maar af en toe een thriller of een historische non-fictie of een feelgood tussendoor is fijn voor de afwisseling. En als mijn goede vriendin Kim ten Tusscher een nieuwe fantasy heeft uitgebracht, lees ik die. Dus lekker gevarieerd.

7. Zijn er tips die je mee wilt geven aan de mensen die meegedaan hebben met de schrijfwedstrijd?

Mijn belangrijkste tip voor iedereen die wil schrijven is om vooral het plezier er in te blijven houden. Soms is dat moeilijk, als succes uit blijft en je zoveel wil en er zo hard voor werkt, dus moet altijd het schrijfplezier bovenaan blijven staan. En voor elke schrijver geldt wat mij betreft: blijf lezen en analyseer wat je leest: waarom maakt de schrijver deze keuzes? Wat vind je geslaagd, en wat niet? Hoe zou het beter of anders kunnen? Daar leer je zoveel van en daar kun je jezelf door blijven ontwikkelen.

8. Heb je vaker met een wedstrijd meegedaan?

Mijn historische roman ‘Opstand’ was in 2015 genomineerd voor ‘Overijssels Boek van het Jaar’ en die prijs won ik dat jaar ook. Dat werd bekend gemaakt tijdens een feestelijke avond in het theater van Deventer, waar ik bij was met mijn man en mijn ouders en schoonmoeder. Het was zó geweldig om mijn naam genoemd te horen als winnaar, en vooral om die vreugde te kunnen delen met de mensen die mij altijd hebben gesteund in mijn schrijfambities. Eén van de mooiste avonden van mijn leven!

9. Welke vraag zou jij aan jouw favoriete auteur willen stellen? Aan wie zou dat zijn?

Ik heb echt geen idee. Ik denk dat mooie boeken voor zich spreken. De auteur heeft daar alles al in gestopt. Ik ben bijvoorbeeld een enorme fan van Ken Follett en volg hem ook graag op de socials om een beetje mee te kijken in zijn werkleven, maar een echte ontmoeting zou dan misschien alleen maar tegenvallen.

10. Wil je nog iets vertellen aan de lezers?

Alles wat ik te vertellen heb, staat in de boeken die ik schrijf.