1. Stel jezelf voor in 5 woorden en je mag deze kort toelichten.

2. Kun je vertellen hoe en wanneer jij bent begonnen met schrijven?

Ik hield als kind onbewust heel erg van schrijven. Ik schreef met veel plezier opstellen voor school, ellelange brieven aan vrienden en vriendinnen en dagboeken vol drama. Daar is volgens mij – achteraf gezien – de basis voor schrijven in het feelgood-genre gelegd. Het heeft altijd al gekriebeld maar toen we in de zomer van 2019 met ons gezin voor het eerst Noorwegen aandeden raakte ik pas echt enorm geïnspireerd. Wat een prachtig land is dat. In september van dat jaar ben ik gewoon begonnen met schrijven. Dat “gewoon” beginnen hield in dat ik een scène schreef die ik al een hele tijd in mijn hoofd had zitten. Daaromheen is mijn debuutroman ‘Naar de Noorderzon’ stukje bij beetje letterlijk onder mijn vingers ontstaan.

3. Heb je bijzondere gewoontes voor tijdens het schrijven?

Ik vind het fijn om hoofdstukken of scènes te schrijven waar op dat moment mijn hoofd naar staat. Ik werk dus niet zozeer in een hele logische volgorde. De hoofdlijnen van een verhaal zijn dan al wel bekend maar het verder in elkaar vlechten of de volgorde opnieuw bekijken doe ik later. Op die manier hou ik de afwisseling die ik nodig heb en blijf ik optimaal gemotiveerd. Ik stop bij voorkeur met schrijven op een moment dat ik het eigenlijk nog niet wil. Op die manier blijf ik een beetje “hongerig” om de volgende dag weer door te schrijven. Ik geniet ook van het teruglezen en corrigeren van hoofdstukken die ik maanden eerder heb geschreven. Als ik “het” dan weer voel dan weet ik dat ik goed zit. Zo niet dan gaat de bezem erdoor. Ik praat bij het verwerken van feedback van de redacteur ook hardop tegen het scherm. Zo van: ‘Ja, natuurlijk! Dat ik dat zelf niet heb gezien’ of ‘Nee, nee, nee, dit blijft echt zo staan hoor!’ Soms moet ik in mijn eentje keihard lachen om het commentaar. Herkenbaar voor de schrijvers onder ons?

4. Hoe ziet jouw meest romantische moment eruit?

Die vraag kreeg ik laatst ook tijdens een interview en toen moest ik zo hard nadenken. Ha, ha, het zijn er gewoonweg te veel. De echte romantiek zit hem vaak in hele kleine dingen: een kleine aanraking, een blik uitwisselen, lekker tegen elkaar aankruipen, samen door de natuur wandelen en ga zo maar door. Toch moet ik heel eerlijk bekennen dat ik ook wel hou van “groots en meeslepend”. Mijn man weet dat en nam me een week voor de release van mijn debuutroman mee naar een prachtig restaurant. Het was de laatste avond voor de gedeeltelijke lockdown en het restaurant was al volledig in kerstsfeer gedecoreerd. Toen ik terugkwam van het toilet had hij stiekem champagne besteld en even later vertelde hij me hoe trots hij op me is en gaf me een nieuwe laptop cadeau om me aan te moedigen vooral door te gaan met schrijven. Ik ben dol op dit soort verrassingen maar niet te vaak want het moet wel speciaal blijven.

5. Welk genre boeken lees jij graag?

Zonder twijfel feelgood en dan het liefst met drama of een rauw randje en een paar spannende scènes. Zo nu en dan lees ik ook een thriller zoals die van Nathalie Pagie.

6. Heb je wel eens met een wedstrijd meegedaan?

Als je me een jaar geleden gevraagd had of ik mee zou willen doen aan een schrijfwedstrijd dan had ik hard gelachen en vriendelijk bedankt. Mij niet gezien, al die druk. Maar ja, toen kwam de schrijfwedstrijd van de Valentijnprijs en had ik op dat moment nog ruim de tijd. Mijn debuutroman kwam net te laat uit om mee te doen voor het beste romantische boek en dus ging ik de uitdaging aan om deel te nemen voor het beste romantische verhaal. Doorslaggevend om mee te doen was voor mij het feit dat je van de jury feedback krijgt op je verhaal. Dat is zo waardevol voor mijn verdere ontwikkeling.

7. Zijn er tips die je mee wilt geven aan de mensen die meegedaan hebben met de schrijfwedstrijd?

Wat goed dat je de uitdaging aan bent gegaan! Stop de feedback die je gaat ontvangen in je rugzakje en neem deze mee in de nieuwe projecten waaraan je gaat werken. Doorzetten en volhouden. Wie weet wat het je nog gaat brengen…

8. Wil je nog iets vertellen aan de lezers?

De lezers zijn natuurlijk het allerbelangrijkst! Zonder de enthousiaste reacties van de lezers zou mijn uitgekomen schrijfdroom een stuk minder gezellig zijn. Ze motiveren mij om door te gaan.

Mijn debuutroman ‘Naar de Noorderzon – Weg van jou’ vertelt het verhaal van Annabelle die, nadat haar vader een hartinfarct krijgt en ze erachter komt dat haar man het niet al te nauw neemt met de huwelijkse trouw, alle reden heeft om haar leven te overzien. Op dat moment komt er geheel onverwacht een uitnodiging die ze niet kan afslaan: een geheel verzorgde reis naar Noorwegen alwaar ze haar favoriete bezigheid, natuurfotografie, mag uitoefenen. Annabelle heeft tijd nodig om alles voor zichzelf op een rijtje te zetten maar als ze eenmaal in Noorwegen wordt geconfronteerd met het verleden levert dat alleen maar meer spanning op.

Ik hoor keer op keer dat mijn debuut zo heerlijk meeslepend is zodat het maar moeilijk weg te leggen is. Ik hoop dat ‘Naar de Noorderzon’ bekend wordt bij nog meer liefhebbers van het romantische boek.

Intussen werk ik hard aan het manuscript van de opvolger. Ik ben inmiddels in een afrondende fase. Zoals het er nu naar uit ziet komt het nog voor 1 november uit en wie weet ding ik volgend jaar met twee boeken mee naar de Valentijnprijs.

9. Welke vraag zou jij aan jouw favoriete auteur willen stellen? Aan wie zou dat zijn?

Ik heb geen vraag maar ik wil wel iets kwijt over mijn eerste ervaringen met collega-schrijvers. Ik heb in het afgelopen jaar via Facebook en Instagram veel andere schrijvers online leren kennen en wat een enorm warm bruisend bad is dat. Stuk voor stuk leuke, gezellige, lieve en ook hulpvaardige mensen die elkaar het succes gunnen. Ik kan daar dus enorm van genieten en niet wachten om een aantal ervan op 14 mei tijdens het Valentijn Festival in levenden lijve te ontmoeten. Ik denk dat ik er rond ga dartelen als een jonge hond.