Sociaal – Dromer – Creatief – Loyaal – Praktisch
In mijn boeken vlieg ik weg naar andere werelden en kruip ik in het hoofd van mijn personages, maar in de ‘echte wereld’ ben ik praktisch ingesteld als mama van twee leuke, lieve tienerdochters, borrel ik graag met mijn man, familie en vriendinnen en werk ik drie dagen per week als P&O medewerker bij een productiebedrijf.
Alles naar wens is ontstaan toen ik hoofdpersonage Barbara introduceerde in de voorloper ‘Alles volgens plan’. Ze woont in Irschenberg, een plaatsje waar ik inmiddels een paar keer overnacht heb op doorreis naar Italië. Dat eindeloze gras, die bergtoppen in de verte… destijds vond ik het magisch. En dat is het ook voor Barbara, die angst voor water heeft en niet goed kan zwemmen. Daarom vond ik het zo leuk om het verhaal in Giethoorn te laten afspelen. Daarnaast heeft het dorp een rijk verleden wat betreft de Tweede Wereldoorlog én heeft mijn zwager er jaren gewoond. Tijdens het schrijven had ik zijn huis in gedachten, en dat heeft me wel geholpen bij de beeldvorming. Kortgezegd komt het erop neer dat Barbara daar op haar zesjarige halfbroertje en -zusje past, valt voor beroemde sexy muzikant Alec Frank (met writer’s block) terwijl ze samen een vervallen zomerhuisje opknappen en daarbij een brief uit het verleden vinden, waaruit blijkt dat het huisje een geheim verbergt. Die elementen vind ik zelf tof in een verhaal, dus ik dacht: dat wil ik ook. Uiteindelijk is het een verhaal geworden over hoe ingewikkeld liefde kan zijn als je jezelf nog moet (her)ontdekken, over familie en vriendschap. En natuurlijk met een flinke dosis ‘sexyness’ en humor. Een boek met een lach en een traan. Hoewel… die lach als laatst, dat vind ik belangrijk voor een feelgoodroman.
Spannend, maar ik verwacht niet dat ik win. Zou leuk zijn, maar niet het belangrijkste. En er doen zoveel auteurs mee met écht superleuke boeken. Ik wens jullie veel succes met kiezen 😉
Eh… moet dat? Ik weet wel hoe ik er dan uitzie: met rode vlekken in mijn nek en gezicht. Maar ik zou het wel doen, alleen al om iedereen te bedanken die mijn boek heeft gelezen en/of gerecenseerd, uitgegeven en geredigeerd, en mijn gezin omdat ze mijn schrijfbubbel niet lek geprikt hebben. Want als schrijvende en ook nog buitenshuis werkende moeder, komt je gezinsleven nogal eens in de knel. Om over mijn huis maar niet te spreken. Dat ontploft als de deadline nadert. Maar goed, dat zou ik dus zeggen.
Uitgebreid met z’n tweetjes uit eten en dan in een hotelletje overnachten, zodat je alle tijd van de wereld hebt, een paar glaasjes wijn kunt drinken en niet nog naar huis hoeft te rijden ’s avonds. Maar echt romantisch zijn we niet, hoor. Daar zijn we allebei te nuchter voor.
Feelgoodromans (met humor graag en niet te zwaarmoedig) en YA fantasy (wat ik ook schrijf onder mijn echte naam Miranda Peters), hoewel ik de laatste tijd ook neig naar volwassen fantasy.
Schrijf wat je wilt lezen en schrijf vanuit je hart. Doe alsof je dat personage bent. Alsof je in die andere wereld rondloopt. En… beschrijf een scène eens alsof het personage blind is. Dan gebruik je vanzelf meer zintuigen en daar wordt je verhaal een stuk levendiger van!
Ja, in 2018 heb ik de Foute Zomer Bouquet-schrijfwedstrijd van het tijdschrift &C gewonnen. Met negen andere winnaars kwam ik in een bundel terecht die samen met het augustusnummer van het tijdschrift werd uitgegeven. La Dolce Vita heet het, en is te lezen op mijn website www.mirandapeters.nl
Oei, dat is moeilijk. Ik heb geen favoriete auteur. Ik heb alleen favoriete boeken. Ik vind namelijk bijna nooit alle boeken van een auteur leuk. Van Sally Thorne vond ik ‘Ik niet op jou’ leuk (dat verhaal had ik wel willen schrijven), maar het boek erna niet zo. Misschien zou ik wel het liefst met Stephenie Meyer van Twilight in gesprek gaan, omdat haar boeken de reden zijn geweest dat ik überhaupt ben gaan schrijven. Die combinatie van de ‘echte wereld’ met iets wat ‘niet kan’, vond ik fascinerend. Dus een praatje met haar zou heel interessant zijn. Of super awkward, dat kan ook haha.
Ik hoop dat iedereen die mijn boeken leest, zich kan inleven in mijn personages. Dat ze lachen, gieren, brullen, boos worden, zich verontwaardigd voelen, zich verdrietig voelen en op het laatst met een glimlach het boek dichtslaan. En hopelijk leren ze er ook nog iets van. Dan is mijn werk geslaagd 😉