Interview Peter Maring
Peter Maring staat met zijn boek Bijtend goud op de longlist en het boek is uitgegeven door uitgeverij Doornwater.
- Vertel iets bijzonders over jezelf wat de lezer niet zal verwachten.
‘In 2016 onderging ik een catastrofale laserbehandeling aan mijn ogen. Daarna was ik na enkele pogingen om het te herstellen op mijn 58ste jaar volledig blind. Ik ontwierp huizen en interieurs en was een redelijk bekende kunstschilder. Na de crisis heb ik bij de Stichting Bartimeus mijn vaardigheden opnieuw aangeleerd.
Na het aanleren van het blind typen ben ik professioneel gaan schrijven. Met mijn creativiteit is niets mis en heb mijn penselen omgeruild voor mijn toetsenbord en een telefoon op spraak. Het eerste resultaat is deze intrigerende roman ‘Bijtend goud’.
Ik heb een fictieve familie geplaatst in een waargebeurde setting. Door de verweving is het aannemelijk dat het zo zou kunnen zijn gegaan. Ondanks het thema blijft het een roman die dertig jaar na dato plaatsvond en je niet loslaat tot aan de laatste pagina.
- Kom je ook op het Valentijnprijs Festival op 11 mei?
Vanzelfsprekend kom ik op 11 mei naar het Valentijnprijs festival.
- Als je op de shortlist komt mag je iets vertellen over jouw boek. Wat zou je dan vertellen?
Ik zou vertellen dat je als autodidact vooral niet moet denken om even een boek te schrijven. Ik heb er uiteindelijk drie jaar over gedaan. Er waren momenten dat ik de behoefte had om het hele manuscript in de achtertuin ritueel te verbranden, maar ik had er al zoveel tijd aan besteed, het moest gewoon worden afgemaakt.
- Hoe ziet jouw speech eruit als je wint?
Daar moet ik nog even over nadenken. Ik heb er wel een idee over, maar dat kan nog alle kanten opgaan. In de periode dat mijn boek bij de uitgever lag waarvan ik direct een contract kreeg aangeboden, zaten wij als familie in een enorme crisis. Ik wilde het boek niet op de markt brengen, omdat onze zesenveertig jarige zoon terminaal was. Hij overleed binnen acht maanden op 1 december vorig jaar aan de gevolgen van alvleesklierkanker. Hij stond erop dat ik het zou doorzetten. Hij was zo trots op zijn vader dat ik ondanks mijn blindheid dit voor elkaar wist te krijgen. Ik had hem graag het eerste exemplaar overhandigd, maar dat mocht er helaas niet meer van komen.
- Hoe ga je om met reacties van lezers en recensenten op jouw boek?
Hoe ga ik om met recensies of reacties van lezers? Ieder mens die iets maakt en het naar buiten brengt hoopt op positieve reacties. Toch ben ik ervan overtuigd dat je het nooit voor iedereen naar de zin kunt maken. Een man leest bijvoorbeeld al anders dan een vrouw. Het is tevens een kwestie van smaak. Een recensie van iemand die iets leest wat niet bij deze persoon past, zal niet positief worden gewaardeerd. Het is dus belangrijk een gerichte keuze te maken naar wie de uitgever een leesexemplaar toestuurt.
- Ben je op dit moment een boek aan het schrijven? Kun je hier al iets over vertellen?
Ik schrijf al ruim zes jaar vrijwel dagelijks aan verhalen in diverse genres. Zo liggen er drie kinderverhalen en een bundel kindergedichtjes die ik graag wil laten uitgeven in het kader van begrijpend lezen. Verder een trilogie met twee bundels korte verhalen en anekdotes met als afsluiter in deel drie mijn autobiografie.
Inmiddels heb ik anderhalf jaar gewerkt aan nog een trilogie, dat zijn thrillers die ik als novelles heb afgerond. Ze liggen bij de corrector, waarna ik op zoek ga naar de juiste uitgever, bij interesse hoor ik dat graag!