Ik ben een creatieve laatbloeier.
Op mijn 32ste ben ik de kappersschool gaan doen en vanaf mijn 47ste ben ik gaan schrijven en nu ben ik bezig met de opleiding fotografie.
Creatief; ik hou van schilderen, fotograferen en verhalen verzinnen.
Mijn roman: Op hoeven en hakken is afgelopen oktober uitgegeven bij de Droomvallei Uitgeverij en daar ben ik ontzettend trots op.
Ik ben begonnen met schrijven doordat mijn klanten de verhalen die ik vertelde over mijn minivarken Pebbles hilarisch vonden, en met regelmaat riepen dat ik er een boek over moest gaan schrijven. Ik heb altijd al een passie voor lezen en schrijven gehad en ik ben een workshop spannend schrijven gaan volgen bij Marelle Boersma. Dat werden weekenden en uiteindelijk schrijfvakanties, met als resultaat mijn boek.
Nou niet echt, alleen dat ik niet langer dan 2 uur kan stil zitten, haha. Ik zorg altijd voor een korte koffie pauze tussendoor en als ik vast loop, dan ga ik even naar buiten om alles door mijn gedachten te laten gaan. Maar als ik in een scene zit vergeet ik dit alles en schrijf ik lekker door.
Heel eenvoudig, lekker met mijn man uiteten gaan en daarna een filmpje pakken.
Ik hou van feelgoodromans en thrillers. Maar dan wel met de thrillers met veel spanning en geen bloedstollende tafrelen. Een roman lees ik ook erg graag. Het is maar net in welke mood ik ben.
Ja, pas nog. Een schrijfwedstrijd georganiseerd door Elena Benvenuti. Het ging over met z’n 2en op reis. Je moest 2 hoofdpersonen en een reisbestemming doorgegeven en die werd dan doorgestuurd naar een andere deelnemer die er een kort verhaal over schreef van maximaal 750 woorden. Ik heb niet gewonnen maar kreeg wel een “special mention” samen met nog 2 andere schrijvers, omdat wij een bijzonder verhaal hadden ingezonden.
Haha, proberen je zenuwen in bedwang te houden als je genomineerd bent? Nee hoor, ik vind iedereen een winnaar die de moeite heeft genomen om hieraan mee te doen. En dan nog, het is ook altijd een kwestie van smaak. Als je niet wint dan heb je in ieder geval voorpret gehad en aan je skills gewerkt. Hoe meer je schrijft, hoe beter je uiteindelijk wordt.
Dat ik sta te popelen om aan een nieuwe roman te beginnen, maar dat ik eerst mijn fotografie opleiding ga afronden. Een tipje van de sluier: mijn volgende boek gaat over Jerom, de dierenarts. Hij had een kleine rol in mijn verhaal, maar mijn lezers vonden hem zo leuk. Dus hij krijgt een boek!
Colleen Hoover. Ik zou zo graag met haar een kopje koffie drinken en haar de oren van d’r hoofd vragen waar ze alle inspiratie vandaan haalt. Na zoveel boeken zou je toch denken dat het een keertje op is. Maar niks is minder waar.