Petra Knaapen
Ik ben een creatieve laatbloeier.
Op mijn 32ste ben ik de kappersopleiding gaan volgen en op mijn 47ste besloot ik om te gaan schrijven. Nu is mijn debuut een feit en ben ik bezig met de opleiding tot fotograaf. Dus ik denk dat ik met recht kan zeggen dat ik een laatbloeier ben.
Op hoeven en hakken is het verhaal van Maria en haar minivarken Pebbles.
Maria is een dierenliefhebber en besluit op een dag een minivarkentje in huis te nemen. Haar man, Sjef, absoluut geen dierenvriend, is zo overrompeld door haar plannen dat hij oogluikend toestemde. Maria gaat vol voor haar varken en lijkt de weerstand van haar gezin (Sjef en hun 2 pubers) niet te begrijpen. Maar is dat wel zo? Wanneer haar gezin de aanwezigheid van haar geliefde Pebbles niet meer wenst, wordt zij verscheurd door verdriet en is de knappe dierenarts de enige die haar begrijpt.
Dit boek is gedeeltelijk gebaseerd op mijn belevenissen met Pebbles. Het is eigentijds en romantisch verhaal, dat op een humoristische manier is geschreven, en op een luchtige manier levenslessen verteld. De leeftijd waarin Maria verkeerd en het lege nestsyndroom spelen een grote rol. Het huwelijk is niet meer wat het is geweest en een onverwerkt trauma vanuit haar jeugd moet ze onder ogen gaan zien. En wat heel belangrijk is, een minivarken is geen normaal huisdier.
Ik vind het al heel bijzonder dat ik tussen bekende auteurs sta, dus dat vind ik al fantastisch. Het zijn stuk voor stuk pracht verhalen dus ik wens de jury veel succes toe en ik vertrouw op hun vakkennis.
Haha, nou de meeste die mij kennen weten dat ik heel goed kan improviseren of dat ik dichtklap. Dus of er iets van terecht kom, dat weet ik niet. Maar als ik daar dan toch sta, wil ik alle mensen bedanken die in mijn verhaal hebben geloofd. Mijn uitgever Esther, van de Droomvallei, met haar geduld, aangezien ik een talent heb voor uitstelgedrag. Mijn klanten in de kapsalon die Pebbles hebben gekend en vonden dat ik een verhaal te vertellen had. Mijn gezin, dat behoorlijk wat mij te stellen heeft gehad. En mijn vriendinnen die gedwongen hoofdstukken moesten lezen, haha. En, natuurlijk mijn schrijfcoach, Elena Benvenuti.
Heel simpel hoor, lekker uit eten gaan en daarna filmpje pakken met mijn man. Helaas zit dat er voorlopig even niet in.
Ik hou van feelgoodromans en thrillers maar dan niet die bloederige hoor, maar wel met veel spanning. Een roman kan ik ook zeker waarderen. Het hangt een beetje vanaf hoe ik me voel.
Ik heb 1 keer meegedaan met een schrijfwedstrijd en heb in mijn enthousiasme het verhaal zonder toelichting en bibliografie verzonden. Nooit meer iets van gehoord, haha. Dus bij deze bereid je goed voor, het is zonde dat zoveel inspanning ineens vervlogen is.
En, laat je verhaal even rusten zodat je er daarna met een frisse blik naar kan kijken en lees het hardop voor. Wat mij heeft geholpen tijdens het schrijfproces is, gelijkgestemden opzoeken. Dat kan door middel van schrijfvakanties, trainingen, workshops etc. Daar heb ik echt leuk contacten aan overgehouden, waarmee ik nog steeds aan het sparren ben.
Ik ben tevens medeauteur in diverse verhalenbundels waaronder: Paal 15, 21 wrede winters en 21 zinderende zomers.
Daar hoef ik niet over na te denken, Colleen Hoover.
Hoe ze me in ieder boek weer emotioneel weet te raken en waar ze de inspiratie vandaan haalt. Het zijn nou niet bepaald onderwerpen die je even uit je mouw schudt. Ik hou enorm van haar schrijfstijl en ik zou het geweldig vinden om met haar eens een kopje koffie te kunnen drinken.
Ik denk dat mijn lezers het leuk vinden om te weten dat ik sta te popelen om aan een nieuw boek te beginnen en volop inspiratie heb. En ik beloof, dat het nu geen jaren zal duren, haha.
En, ik ben ze dankbaar voor alle hartverwarmende reacties die ik mag ontvangen van mijn verhaal over Maria en Pebbles.