Interview Thea Zoeteman
- Stel jezelf voor in 5 woorden en je mag deze kort toelichten.
Ik ben een dromer en een denker. (Mag dat in één noemer?) Dat hoef ik verder niet toe te lichten. Ik denk dat bijna iedereen die schrijft, zich hier wel in herkent.
Humoristisch. Humor geeft het leven kleur, houd je op de been als het moeilijk is.
Natuurliefhebber. Ik ga graag met mijn camera de natuur in om mooie foto’s te maken. Voor mij is dit de ultieme manier om uit de dagelijkse beslommeringen te stappen en te ontspannen. Naast schrijven en lezen natuurlijk.
Hulpvaardig. Samen met mijn man Eric, staan we graag voor een ander klaar. Iedereen is welkom bij ons. Boven onze deur hangt een bord met de naam: De Zoete Inval. Er zijn al heel wat mensen onder dit bord naar binnen gelopen.
Ik houd van dieren. Of ze nu van mezelf zijn of van een ander… ik geniet ervan. De afhankelijkheid, de trouw en het ‘maatje’ zijn, vind ik aan een dier zo mooi. Toen onze kinderen klein waren hadden we konijnen en parkieten en sierduiven. Later hadden we kater Floris en hond Doerak. Nu loopt Lady, onze poes, hier vrolijk rond en we hebben een aquarium met mooie vissen. Deze laatste zijn natuurlijk niet aaibaar, maar wel een blikvanger in onze kamer.
- Vertel iets over jouw boek dat op de longlist staat.
De boeken die op de longlijst staan zijn: Bittere waarheid en Zo wit als sneeuw.
Bittere waarheid is het tweede deel van de Nicolet trilogie. Het thema van deze trilogie is narcisme. Nicolet is getrouwd met Maarten die een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. In Bittere waarheid bedriegt Maarten zijn vrouw Nicolet. Hij ontkent het, maar Nicolet vertrouwt hem niet. Voor haar twee jongens, die allebei naar de basisschool gaan, moet ze alle zeilen bijzetten om hun gezinsleven zo normaal mogelijk draaiende te houden. Maar de spanningen tussen Maarten en Nicolet lopen zo hoog op dat de jongens eronder lijden en zijzelf een paniekstoornis ontwikkelt.
Zo wit als sneeuw; Als Rika een hersenbloeding krijgt, geeft haar dochter Christien haar mantelzorg. Rika draagt een groot geheim met zich mee, maar vindt het moeilijk om dat aan Christien te vertellen. Als Christien het opeens ontdekt, staat haar leven compleet op z’n kop. Ze is heel boos op haar moeder, die inmiddels opgenomen is in een verpleeghuis. Christien besluit om haar moeder niet meer te bezoeken. Daarmee lopen de spanningen op tot ongekende hoogte.
- Wat verwacht je van deze wedstrijd?
In 2015 heb ik de Valentijnprijs gewonnen met mijn boek ‘De verloren zoon.’ Daar denk ik nog altijd met plezier aan terug. Ik verwacht niet dat het mij een tweede keer overkomt en ik gun het een ander van harte. Er is een hele lange lijst van boeken. Ik ben heel benieuwd wie er deze keer als winnaar uit de bus komt.
- Stel dat je wint hoe ziet jouw speech eruit?
Ik denk dat ik het kort houd. Veel woorden zal ik niet hebben, daarvoor zal ik me te overweldigd voelen.
- Hoe ziet jou meest romantische moment eruit?
Een zonsondergang bij zee. Een heerlijk etentje bij kaarslicht. Mooie muziek.
- Welk genre boeken lees jij graag?
De Bijbel is voor mij het belangrijkste boek. Daar lees ik dagelijks uit. Ook lees ik boeken met thema’s die verwant zijn aan de Bijbel. Verder christelijke romans. Geschiedenisboeken, voornamelijk over de tweede wereldoorlog en de watersnoodramp van 1953.
- Zijn er tip die je mee wilt geven aan de mensen die meegedaan hebben met de schrijfwedstrijd?
Sta altijd open voor (opbouwende) kritiek, want daar leer je van. Wees kritisch naar jezelf. Durf te schrappen, te verbeteren en te veranderen. Streef altijd naar een betere versie van je verhaal. Twijfel niet aan jezelf, maar ga vooral door met schrijven. En geniet ervan!
- Heb je vaker met een wedstrijd meegedaan?
Zoals ik al eerder heb aangehaald in dit interview; in 2015 heb ik de Valentijnsprijs gewonnen met mijn boek: De verloren zoon. Een fantastische ervaring!
- Welke vraag zou jij aan jouw favoriete auteur willen stellen? Aan wie zou dat zijn?
Ik zou vragen of zij nog tips voor mij heeft waar ik mijn verhalen nog meer kan verbeteren en naar een hoger niveau kan tillen. Ik zou dat aan Jos van Manen-Pieters willen vragen, één van mijn favoriete schrijfsters. Ik had haar graag willen ontmoeten en dat was bijna gebeurd. Ze was benoemd tot erelid van het Valentijngenootschap en was uitgenodigd op het eerste Valentijnfestival in Utrecht. Het lukte haar niet om te komen omdat ze met haar gezondheid tobde. Kort daarna kwam het droevige bericht dat ze was overleden.
- Wil je nog iets vertellen aan de lezers?
Dankjewel, lieve lezers, voor de feedback die ik van jullie krijg. Heel bemoedigend en stimulerend om steeds weer enthousiaste reacties te krijgen op mijn boeken. Dat maakt me blij en het geeft me nóg meer plezier in het schrijven!